ჟურნალისტი, ხელოვნებათმცოდნე, პროფესორი. აშუქებს კულტურის ისტორიის, კინოს, ხელოვნების საკითხებს, ადამიანის უფლებებს. რადიო თავისუფლებაში მუშაობს 1995 წლიდან.
კანის 78-ე საერთაშორისო კინოფესტივალის ბოლო დღე, როდესაც გამარჯვებულების გამოცხადებამდე საკონკურსო პროგრამის ფილმებს იმეორებენ ხოლმე, აუცილებლად შევა მსოფლიოს ყველაზე მნიშვნელოვანი კინოდათვალიერების ისტორიაში.
ნიდერლანდების ნაციონალური ბალეტის წამყვან სოლისტს, 23 წლის გიორგი ფოცხიშვილს ვახტანგ ჭაბუკიანს ადარებენ. ახალგაზრდა ვარსკვლავი, რომელიც კლასიკურ ბალეტში ქართული ცეკვიდან მივიდა, მართლაც აგრძელებს ეროვნული ქორეოგრაფიის საუკეთესო ტრადიციებს.
კანის 78-ე კინოფესტივალზე ირანული კინოს ორი მარგალიტის, ჯაფარ ფანაჰის „უბრალო ავარიის“ და საიდ რუსთაის „ქალი და ბავშვის“ ჩვენების შემდეგ მნიშვნელოვნად გაფერმკრთალდა, მე ვიტყოდი, „გასაცოდავდა“ კიდეც ყველაფერი, რაც დასავლელმა კინემატოგრაფისტებმა წარმოადგინეს მსოფლიოს მთავარ კინოფორუმზე.
კანის 78-ე კინოფესტივალი ეკვატორს უახლოვდება, თუმცა შუალედური გამოკითხვების ლიდერი არ შეცვლილა - პირველ ადგილზე ისევ სერგეი ლოზნიცას ფილმი „ორი პროკურორია“.
კანის 78-ე კინოფესტივალზე საკონკურსო პროგრამის ლიდერი გამოიკვეთა - ჟურნალ „Screen-ის" ტრადიციულ გამოკითხვაში კინოკრიტიკოსების ყველაზე მაღალი შეფასება აქვს უკრაინელი რეჟისორის, სერგეი ლოზნიცას ლატვიაში გადაღებულ ფილმს, „ორ პროკურორს“.
ამ ეპიზოდში ნიკო მანაგაძე, სტუდენტური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, რომელიც საერთაშორისო სამართლს სწავლობს, მიმართავს თანატოლებს, რომლებსაც პოლიტიკური ბრძოლა არა მარტო ქუჩაში, არამედ შინ, მშობლებთან, მეგობრებთან, ნათესავებთან უხდებათ.
ფაშიზმზე გამარჯვების დღეს განსაკუთრებით უხდება „გენერალი დელა როვერა“, რომელიც შეიძლება დღეს უფრო აქტუალური, უფრო მნიშვნელოვანი ფილმია, ვიდრე თუნდაც რობერტო როსელინის ყველა დროის შედევრი „რომი ღია ქალაქი“.
გოგი ლევაშოვ-თუმანიშვილი, ვფიქრობ, ერთ-ერთი ყველაზე დაუფასებელი ქართველი კინორეჟისორია. მისი „ათოვდა ზამთრის ბაღებს“, რომელიც საქართველოს ტელეფილმების სტუდიის ბაზაზე შეიქმნა, ახალგაზრდა კინომოყვარულებს შეიძლება გაგონილიც არ ჰქონდეთ.
რეჟისორი დათა თავაძე, თემურ ჩხეიძის სახელოსნოს ერთ-ერთი ხელმძღვანელი, გიორგი გვახარიასთან საუბარში ამბობს, რომ ცენტრის დახურვა „პოლიტიკურად მოტივირებული სადამსჯელო პროცესის დასრულება“ იყო.
სიზუსტის მოყვარულები შემახსენებენ - იმ დროს როცა ლევან კიტია „გზაჯვარდინს“ იღებდა (მანამდე კახა თოლორდავასთან და კოტე ჯანდიერთან ერთად ფილმის სცენარზე მუშაობდა) საქართველო ფორმალურად ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში შედიოდა.
🎬 2019 წელს კინომცოდნეებმა ზაზა ხალვაშის „ნამე“ 21-ე საუკუნის საუკეთესო ქართულ ფილმად დაასახელეს. იმ დროს ზაზა ხალვაში უკვე ახალ ფილმზე, „ლოტოზე“ მუშაობდა, მაგრამ დასრულება ვერ მოასწრო - 2020 წელს 62 წლის ასაკში გარდაიცვალა
21 მარტს პიტერ ბრუკს 100 წელი შეუსრულდებოდა. დიდ ბრიტანელ რეჟისორს ჯერ კიდევ 40-იანი წლების მიწურულს, როცა თავისი პირველი სპექტაკლების დადგმა დაიწყო, გაუჩნდა სურვილი, აღებეჭდა ეს წარმოდგენები ფირზე და ასეთი სახით შეენახა.
ლეგენდად ქცეული ამბავი, „თვითმფრინავის ბიჭების საქმე“ ქართული-საბჭოთა ისტორიის ერთ-ერთი ყველაზე ტრაგიკული ფურცელია. 1983 წლის ნოემბერში, სამგზავრო თვითმფრინავის გატაცების მცდელობას მიუძღვნეს წიგნები, სპექტაკლები, მხატვრული ფილმი.
მარკო ტულიო ჯორდანას „ახალგაზრდობის საუკეთესო წლები“ უკანასკნელი ფილმი იყო, რომელიც 2005 წელს „რუსთავი 2-ის" სატელევიზიო პროგრამა „ფსიქოში“ ვუჩვენეთ.
საქართველოს კინოთეატრებში „ოსკარზე“ წარდგენილი თითქმის ყველა მნიშვნელოვანი ფილმი უჩვენეს. თუმცა კინოაკადემიის პრემიით დაჯილდოების ცერემონიალი ისე დასრულდა, რომ ქართველმა კინოს მოყვარულმა დიდ ეკრანზე ვერ ნახა ჟაკ ოდიარის „ემილია პერესი“ და ვალტერ სალესის „მე ისევ აქ ვარ“.
ჩამოტვირთე მეტი