რადიო თავისუფლების ჟურნალისტი 2014 წლიდან. ძირითადად მუშაობს ვიდეოკონტენტის შექმნაზე. არის პროექტის „8 ფოტო არქივიდან“ თანაავტორი.
1 საათი და 20 წუთი - ზუსტად ეს დრო სჭირდება მასწავლებელ ვერიკო კალანდარიშვილს ვალდორფის სკოლაში მისასვლელად. საკლასო ოთახი ცარიელია. როგორ იქცა სკოლის რეალური ცხოვრება ვირტუალურად? როგორი იყო წელი, რომელმაც შეცვალა სამყარო არა მხოლოდ დიდებისთვის, არამედ ბავშვებისთვისაც?
ყველა ომი როდისმე მთავრდება და ადამიანები სახლში ბრუნდებიან. მათ გაუმართლათ - ცოცხლები გადარჩნენ. ცოცხალია მათი მეხსიერებაც. თუმცა ყველაზე თამამი აღწერაც კი ვერ გვაჩვენებს სრული სიცხადით იმას, რაც სინამდვილეში ხდებოდა.
მალხაზ ჩემია, აფხაზეთის ომის მონაწილე. ახლა პატარა კერძო წარმოებას ხელმძღვანელობს. დარწმუნებულია, რომ ყოფილი სამხედროებისთვის ფსიქოლოგიური ტრავმების მოშუშების საუკეთესო საშულება ფიზიკური შრომაა.
ვიდრე შეკითხვაზე - რამდენი წლის ხარ - პასუხისთვის ერთი ხელის თითებიც საკმარისია, ადამიანები შენს გარშემო ჯერ კიდევ არ იყოფიან მდიდრებად და ღარიბებად.
საბჭოთა საქართველოს პირველი პირის შვილის ბავშვობა. რატომ არ აღნიშნავდნენ დაბადების დღეებს ოჯახში, რომელსაც ემსახურებოდნენ მზარეულები, ძიძები და მძღოლები? პირველი შეხება სიკვდილთან, შიში და სირცხვილის პირველი, მწველი გრძნობა.
ბავშვობა უმშობლებოდ. ხმა ბავშვობიდან, რომელიც წლების შემდეგ დაეხმარა უცნობ ქალში ამოეცნო დედა. უსამართლობის პირველი გაცნობიერება, სირცხვილის გრძნობა, საბჭოთა წლების „სოციალური ქსელი“ და პირველი სიყვარული.
მეორე მსოფლიო ომის ვეტერანმა, გიორგი ივანკომ, ცხოვრების „მშვიდობიანი“ ნაწილი თელავში გაატარა. წელს მას 100 წელი შეუსრულდა. დღეგრძელი მოხუცი ომისა და სტალინის N 227 ბრძანებას იხსენებს, რომელმაც ის და მისი ნათესავები „სამშობლოს მოღალატეებად“ აქცია. ჰყვება სიბერეზეც.
კაკო პაპას ბაღში ტიტები ზუსტად მაშინ აყვავდა, როდესაც საქართველოში საგანგებო მდგომარეობა გამოცხადდა და ვაჭრობაზე აკრძალვები დაწესდა. 63 წლის ფერმერი კახეთიდან შეეგუა იმ აზრს, რომ ტიტების ბაღი დაუკრეფავად დაჭკნებოდა, ის კი წელს შემოსავლის გარეშე დარჩებოდა.
10 წლის წინ, 2010 წლის 12 თებერვალს ზამთრის ოლიმპიური თამაშების საზეიმო გახსნამდე რამდენიმე საათით ადრე, ქართველი მოციგავე ნოდარ ქუმარიტაშვილი დაიღუპა. საწვრთნელი დაშვებისას 144,3 კმ/სთ მოძრავი მისი ციგა ტრასიდან ამოვარდა და ბეტონის კონსტრუქციას შეასკდა.
დიდი ინფრასტრუქტურული პროექტები და „პატარა“ ხალხი: ნინო ორჯონიკიძისა და ვანო არსენიშვილის სრულმეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმი „გვირაბი“ მოგვითხრობს იმ მოვლენების შესახებ, რომლებიც ბოლო 6 წლის განმავლობაში ვითარდებოდა ხარაგაულის რაიონში „მოლითის“ სარკინიგზო სადგურის გარშემო.
ნინი დავლიანიძე უჰანში ცხოვრობს და მუშაობს, საკვები მოიმარაგა და ახალი სახეობის კორონავირუსის გამო სახლიდან არ გადის. ამასობაში საქართველოს ხელისუფლება საქართველოს მოქალაქეების გადმოსაყვანად სამოქმედო გეგმის შემუშავებაზე მსჯელობს. თუმცა, ნინის ჩინეთიდან ევაკუაცია არ სურს.
ცხინვალის ციხეში ვაჟა გაფრინდაშვილს ადვოკატი ვლადიმირ ფიდაროვი შეხვდა. ჩრდილოეთ ოსეთში მომუშავე ადვოკატი ვაჟა გაფრინდაშვილისთვის საქართველოს ადვოკატთა ასოციაციის შუამდგომლობით დაკავებული ექიმის ოჯახმა დაიქირავა.
6 მეცხვარის დილა საქონლის გადათვლით იწყება. ისინი ახლა კახეთისკენ მიმავალ 15-დღიან გზას ადგანან - ზაფხულის საძოვრებიდან ზამთრისაზე ინაცვლებენ. თან სამი ათასამდე სულ საქონელს მიერეკებიან, რომელთა უსაფრთხოებაზე 10 მეცხვარე ძაღლიც ზრუნავს.
მოქანდაკე მერაბ ფირანიშვილმა მშობლიური სოფლის, სნოს, შესასვლელი საგამოფენო სივრცედ აქცია. დარიალის ხეობიდან მოზიდულ ლოდებს, მოქანდაკის თქმით, სახის ნაკვთები და ხასიათი ისედაც აქვთ. ის, უბრალოდ, სხვებს მათ დანახვაში ეხმარება.
როცა ჟინვალის წყალსაცავში წყლის დონე იკლებს, XII საუკუნის ქალაქის ნაკვალევი შესამჩნევი ხდება. ამ დროს თავს ამოყოფენ ხოლმე წყლით დაფარული ტაძრის ნანგრევები და საფლავის ქვები. ჟინვალჰესის მშენებლობის გამო ფოტოგრაფმა ოთარ ჭონქაძემ, როგორც ყველა სხვა ჟინვალელმა, თავისი ხელით დაშალა საკუთარი სახლი.
როგორ დავრგოთ და გავზარდოთ ნაჯახი? როგორია მომავლის ჯოჯოხეთი? და როგორ მოვხვდეთ ნატურმორტების მშთანმთქმელთა კლუბში? ამ კითხვებზე პასუხები აქვს მხატვარ მამუკა ჯაფარიძეს, რომელიც 10 წელია თბილისიდან სოფელში გადასახლდა.
ყველას, ვინც იხილა 20-21 ივნისის საპროტესტო აქციის კადრები, ალბათ, ემახსოვრება კაცი მწვანე მაისურში, რომელსაც მალევე შეისრუტავს მისკენ მოძრავი სპეცრაზმის კორდონი. ვინ არის ეს მწვანემაისურიანი კაცი და როგორ იხსენებს ის 20 ივნისის ღამეს?
"თუკი გადავხედავთ საქართველოს წარსულს, ყველა მნიშვნელოვანი ცვლილება, რაც კი მომხდარა პოლიტიკაში, იყო სტუდენტური ძალების დამსახურება. სიმბოლურია ისიც, რომ 9 აპრილის ტრაგედიიდან 30 წელიწადი გავიდა და 30 წლის შემდეგაც ახალგაზრდობა იმავე მოთხოვნებით ვდგავართ..." - ამბობს სტუდენტი გიორგი შუბლაძე.
ჩამოტვირთე მეტი
