13.41 - მაგალითისთვის, შეგვიძლია მივუთითოთ მცხეთის რაიონული სასამართლოს განაჩენი , რომლითაც ბრალდებული ცნობილი იქნა დამნაშავედ სისხლის სამართლის კოდექსის 353 პრიმა მუხლის 1-ლი ნაწილით, ვინაიდან სასამართლომ მიიჩნია, რომ ადმინისტრაციული წესით დაკავებისა და დროებითი მოთავსების იზოლატორში გადაყვანის შემდგომ ხელბორკილების მოხსნისთანავე ბრალდებული გახდა აგრესიული, ადგილზე მყოფ პოლიციის თანამშრომლებს აყენებდა სიტყვიერ შეურაცხყოფას, აიღო სკამი და შეეცადა ესროლა პოლიციის თანამშრომლის მიმართულებით, რისი საშუალებაც ადგილზე მყოფებმა არ მისცეს და მოულოდნელად ერთ-ერთ პატრულ-ინსპექტორს ძლიერად ამოარტყა ფეხი საზარდულში, რის გამოც პატრულ-ინსპექტორი გახდა ცუდად. აღნიშნულის საპირისპიროდ, საქართველოს უზენაესი სასამართლოს შეფასებით, პოლიციელზე თავდასხმად არ იქნა მიჩნეული ბრალდებულის მიერ დაზარალებულის სხეულზე განხორციელებული ერთჯერადი დარტყმა.
13.42 - მოცემულ შემთხვევში, ზვიად რატიანის მიერ პოლიციის თანამშრომლისთვის სილის ერთჯერადად გაწვნის ფაქტი ვერ აკმაყოფილებს საქართველოს საერთო სასამართლოების სამართლებრივი პრაქტიკით დადგენილ და სისხლის სამართლის დოგმატიკით განსაზღვრულ თავდასხმის კრიტერიუმებს, რამდენადაც ბრალდებულის ქმედება არ წარმოადგენდა მაღალი ინტენსივობის მქონე, განსაკუთრებით აგრესიულ აქტს და მას არ შეუქმნია პოლიციელისთვის სერიოზული ზიანის მიყენების საფრთხე. აღნიშნულს ადასტურებს სისხლის სამართლის საქმის მასალებიც.
13.44 - ზვიად რატიანი დარბაზს ათვალიერებს - აქ არიან მისი ოჯახის წევრები, მეგობრები, სამოქალაქო აქტივისტები, გულშემატკივრები, მედია.
13.45. - ქეთი ჩუთლაშვილი აგრძელებს დასკვნითი სიტყვის კითხვას და ამბობს: დაზარალებულის და მოწმეთა გამოკითხვის ოქმებით დასტურდება, რომ ზვიად რატიანმა მარჯვენა ხელით, ერთჯერადად დაარტყა თ. მეშველაშვილს სახის მარცხენა ნაწილში. საქმეზე წარმოდგენილი ვიდეომასალით დასტურდება და ყველასთვის აღქმადია, რომ ბრალდებულის ხელი ფაქტობრივად სანახევროდ, არცთუ ისე ძლიერად ეხება დაზარალებულს სახის არეზე, რაზეც თავად დაზარალებულის რეაქციაც ადასტურებს. დაზარალებული არც წაბარბაცებულა, არც ძირს დაცემულა და არც რაიმე სახის დაზიანება მიუღია.
რაც შეეხება დაზარალებულის მითითებას, რომ ბრალდებულის ქმედების შედეგად განიცადა ძლიერი ფიზიკური ტკივილი, მიუხედავად იმისა რომ ობიექტურად საკმაოდ რთულია სახის არეში ერთჯერადი დარტყმა ძლიერი ტკივილის გამომწვევ გარემოებად შეფასდეს, კიდევ უფრო რთულია აღნიშნული ქმედების თავდასხმად იდენტიფიცირება სისხლის სამართლის მიზნებისთვის და დაზარალებულის მითითება განცდილ ტკივილზე ვერ გამოდგება იმის დასადასტურებლად რომ ბრალდებულმა ჩაიდინა თავდასხმა.
აღნიშნული გარემოებების გათვალისწინებით, დაცვის მხარე მიიჩნევს, რომ ზვიად რატიანის ქმედება- პოლიციელისთვის ერთჯერადად, დაბალი ინტესივობით, სილის გაწვნა არ შეიძლება შეფასდეს თავდასხმად და საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 353-ე პრიმა მუხლის 1-ლი ნაწილით გათვალისწინებული დანაშაულის დამაფუძნებელ გარემოებად.
ფორუმი