რუსეთის სახელმწიფო დუმაში გამოვიდნენ წინადადებით, შემუშავებულ იქნეს კანონპროექტი ე.წ. „შავი ქვრივების“ წინააღმდეგ - ქალებისა, რომლებიც სახელმწიფოსგან ფულის მისაღებად ფიქციურ ქორწინებას აფორმებენ უკრაინაში ომის მონაწილეებთან. დეპუტატ ანდრეი კოლესნიკის თქმით, „შავი ქვრივები“ სარგებლობენ იმით, რომ სამხედრო მოსამსახურეები ფრონტზე გამგზავრებამდე „მთლად ჯანმრთელ მდგომარეობაში არ არიან“. მიუხედავად იმისა, რომ კოლესნიკის კოლეგებმა ასეთი კანონის ეფექტიანობა უკვე დააყენეს ეჭვქვეშ, პრობლემაზე სულ უფრო ხშირად საუბრობენ: ამ ზაფხულში ბრიანსკის სასამართლომ პირველად აღიარა ომში დაღუპულ სამხედრო მოსამსახურესთან ქორწინება ფიქციურად.
„მან ის დაათრო“
2024 წლის 12 მარტს, ბრიანსკის ოლქის სოფელ კრასნაია-გორაში, დაკრძალეს 40 წლის სერგეი ხანდოჟკო, რომელიც 24 თებერვალს დაიღუპა კრემენნაიას მახლობლად. დაკრძალვის ცერემონია სოფლის გარეუბანში, წმინდა სამების ეკლესიაში გაიმართა. ხანდოჟკომ ადგილობრივი სკოლა დაამთავრა 9-წლიანი განათლებით, ჯარში არ უმსახურია და კონტრაქტი 2023 წლის ოქტომბერში გააფორმა.
დოკუმენტების ხელმოწერამდე ერთი დღით ადრე ხანდოჟკომ 37 წლის ელენა სოკოლოვაზე (პირველ ქორწინებამდე მისი გვარი ლავრინენკო იყო) იქორწინა. როგორც პროექტ „ოკნოს“ ჟურნალისტებმა გაარკვიეს, სოკოლოვა მეზობელი სოფლიდან, პალუჟსკაია-რუდნიადანაა. ადრე ის სოფლის მაღაზიაში მუშაობდა გამყიდველად, მაგრამ ხანდოჟკოსთან ქორწინების დროს სამხედრო კომისარიატში იყო დასაქმებული - მოქალაქეების რეგისტრაციაზე იყო პასუხისმგებელი. მას წინა ქორწინებიდან ქალიშვილი ჰყავს.
ხანდოჟკოს დაკრძალვიდან ექვსი თვის შემდეგ მისმა ცოლმა მის საფლავზე ძეგლი აღმართა, მაგრამ მომდევნო ზამთრის დამდეგს საფლავზე სხვა მონუმენტი გაჩნდა. ახალი ძეგლი აღმართა გარდაცვლილის ძმამ, ალექსანდრმა, რომელიც თავიდანვე ფიქციურად მიიჩნევდა ხანდოჟკოსა და სოკოლოვას ქორწინებას. მისი აზრით, სოკოლოვა სერგეის სპეციალურად იმიტომ გაჰყვა ცოლად, რომ მოგვიანებით მისი ფულადი კომპენსაციებით ესარგებლა. ძმა ამტკიცებს, რომ სოკოლოვას პასპორტში ბეჭედიც კი არ ჩაურტყამს და ხანდოჟკოს ფრონტზე წასვლის შემდეგ სხვა მამაკაცთან ცხოვრობდა.
- როგორ შეხვდნენ ერთმანეთს? ერთდღიანი ნაცნობობა იყო, შეიძლება ითქვას, - ამბობს ალექსანდრი. - ქალი კრასნოგორსკის ოლქის სამხედრო კომისარიატში მუშაობდა. უწყებებს არიგებდა. ჩემი ძმა დაათრო, ხელი მოაწერა ყველა დოკუმენტს, კონტრაქტს. მასთან ერთად მივიდა მმაჩის ბიუროში, იქ ხელი მოაწერა დოკუმენტებს. აღრიცხვაზე აიყვანა. მეორე დღეს პირადად ჩასვა [მანქანაში - რედ.], კურსკში ჩაიყვანა. მაშინ [ჩემს ძმას] არ სურდა სსო-ში [„სპეციალური სამხედრო ოპერაცია“] წასვლა. მე იმ დროს სსო-ში ვიყავი, ის კი ამბობდა, სანამ ჩემი ძმა არ დაბრუნდება, არსად არ წავალო. მაგრამ ქალმა დაათრო, გააბრუა...
სერგეი ხანდოჟკო
ალექსანდრმა არ იცის, რა არგუმენტებით დაარწმუნა სოკოლოვამ ზრდასრული მამაკაცი, რომ ომში წასულიყო. შესაძლოა, სერგეი ხანდოჟკოს ცხოვრების წესმა ითამაშა როლი: ის ბოროტად იყენებდა ალკოჰოლს და რამდენიმე ნასამართლობა ჰქონდა. ჯერ კიდევ „ათიან წლებში“ ხანდოჟკოს ნარკოტიკებთან დაკავშირებული დანაშაულისთვის 8 წელი მიუსაჯეს, თუმცა ვადაზე ადრე გაათავისუფლეს პირობით. შემდეგ ის გაასამართლეს ცეცხლის საჩხრეკით ნაცნობის ცემისა და ადმინისტრაციული ზედამხედველობის წესების დარღვევისთვის, რომლებიც მსჯავრდადებულმა ვადაზე ადრე გათავისუფლების შემდეგ უნდა დაიცვას. როგორც სასამართლო ოქმებშია მითითებული, სერგეი წესებს არღვევდა და ღამეს სახლში არ ატარებდა, რისთვისაც რეგულარულად იღებდა სასჯელს. ამ მუხლით საქმე მხოლოდ ხანდოჟკოს გარდაცვალების შემდეგ დაიხურა. სასამართლოს ერთ-ერთ დოკუმენტში ნათქვამია, რომ კრასნაია-გორის მკვიდრს შემოსავლის წყარო არა აქვს, ფსიქიატრთან და ნარკოლოგთან არის აღრიცხვაზე და ასევე მსუბუქი გონებრივი ჩამორჩენილობა აქვს, ამიტომ სრულფასოვნად ვერ იცავს თავს.
- რას აკეთებდა ჩემი ძმა? - ამბობს ალექსანდრი. - არაფერსაც არ აკეთებდა. სახლში იჯდა მეთვალყურეობის ქვეშ. მშობლების სახლში ცხოვრობდა ჩვენთან, კრასნაია-გორაში. არაფერი არ გააჩნდა, მე ყოველთვის ყველაფერში ვეხმარებოდი... სოკოლოვა კი ახლა ამბობს, რომ ისინი დიდი ხანია იცნობდნენ ერთმანეთს. მაგრამ ასეთი მილიონებისთვის რას არ იტყვის.
ალექსანდრ ხანდოჟკოს თქმით, ელენა სოკოლოვამ უკვე მიიღო კომპენსაცია მისი ძმის გარდაცვალებისთვის. თავად სოკოლოვამ არ უპასუხა „ოკნოს“ ჟურნალისტის ზარებს. ივლისში სასამართლომ რაიონული პროკურორის სარჩელით ფიქციურად ცნო ელენა სოკოლოვასა და სერგეი ხანდოჟკოს ქორწინება. მოსარჩელემ მოახერხა დაემტკიცებინა, რომ მეუღლეებს არ ჰქონდათ ერთობლივი მეურნეობა, სოკოლოვა არ დადიოდა საავადმყოფოში ქმრის მოსანახულებლად, როდესაც ის დაიჭრა, ფრონტზე არ გაუცილებია ის. მოპასუხე ამტკიცებდა, რომ მასა და ხანდოჟკოს შორის იყო გრძნობები, რომ ისინი ოჯახის შექმნას გეგმავდნენ.
სასამართლო სხდომა. ელენა სოკოლოვა უკანა რიგში, მარცხნივ. ლუდმილა გურბანოვა კამუფლაჟის ფორმაში
ალექსანდრ ხანდოჟკოს პოზიციას აქტიურად უჭერს მხარს მისი მეუღლე, ლუდმილა გურბანოვა, რომელიც რუსი სამხედროებისთვის დახმარების შეგროვებაში მონაწილეობს და საზოგადოებრივ ადგილებში აცვია კამუფლაჟის ფორმა V შევრონით. მისი ვაჟიც ომშია. ალექსანდრმა არ უპასუხა ჟურნალისტის შეკითხვას, აპირებს თუ არა სოკოლოვასგან ძმის გარდაცვალებისთვის მიღებული კომპენსაციის მოთხოვნას და არ აუხსნია, რატომ შეცვალა საფლავზე ძეგლი.
„გაკვირვებული ვარ, რომ ვასია სსო-ში აღმოჩნდა“
სოფელი დვორიანკა, რომელშიც დაახლოებით 60 მოსახლეა, პრიმორიეს მხარის დასავლეთით მდებარეობს და ნაწილია ხანკის რაიონისისა, რომელიც ფაქტობრივად ჩინეთის საზღვარზე მდებარეობს. სოფლის ერთადერთი ქუჩის დასაწყისში ცხოვრობდა ელენა ვიპრიცკიხი ქალიშვილ ვერასთან და ვაჟ ვასიასთან ერთად. რადგან ის არსად არ მუშაობდა და, ოჯახის მეგობრების მონათხრობის თანახმად, ალკოჰოლს ეტანებოდა, ბავშვები ქალაქ ნახოდკის ინტერნატში წაიყვანეს.
- დიახ, მახსოვს ისინი, - ჰყვება ინტერნატის ერთ-ერთი ყოფილი მოსწავლე. - ისინი უფრო მეტად ერთმანეთთან ურთიერთობდნენ. ძნელია მათ შესახებ რაიმე კონკრეტულის თქმა: რაღაცნაირად შეუმჩნევლად ცხოვრობდნენ. გაკვირვებული ვარ, რომ ვასია სსო-ში აღმოჩნდა. ყოველთვის მეჩვენებოდა, რომ თავში პრობლემები ჰქონდა.
ვიპრიცკიხის ნაცნობები ამბობენ, რომ ინტერნატის შემდეგ ვასილი დვორიანკაში დაბრუნდა, მაგრამ არავინ იცის, ზუსტად რას აკეთებდა. მედიაში გამოქვეყნებული დოკუმენტების თანახმად, 2024 წლის ზაფხულში ვასილი დვორიანკაში იპოვა მეწარმე ქალმა დარია პოლიშჩუკმა მეზობელი სოფლიდან, კამენ-რიბოლოვიდან. კონტრაგენტების მონაცემთა ბაზების თანახმად, ამ სახელისა და გვარის ადამიანმა 2022 წელს დვორიანკაში სასურსათო მაღაზია გახსნა. პოლიშჩუკი დაქორწინებულია პრაპორშჩიკ ალექსანდრ პოლიშჩუკზე 16871-ე სამხედრო ნაწილიდან (მე-60 ცალკეული მოტომსროლელი ბრიგადა - რედ.), რომელიც კამენ-რიბოლოვსა და სოფელ მონასტირიშჩეშია დისლოცირებული. თუ სისხლის სამართლის საქმის აღძვრის შესახებ გამოქვეყნებულ დადგენილებას ვენდობით, პოლიშჩუკმა 2023 წელს გააფორმა არმიასთან კონტრაქტი, 2024 წლის იანვარში კი დაქორწინდა, ამიტომ შესაძლებელია, რომ ეს ქორწინებაც ფიქციური იყო. პოლიშჩუკი ასევე ინდივიდუალური მეწარმეობით იყო დაკავებული: მისი ნაცნობების თქმით, მას ჩინური სამზარეულოს კაფე ჰქონდა გახსნილი. 33 წლის დარია პოლიშჩუკი ვასილი ვიპრიცკიხს ბავშვობიდან იცნობდა: როგორც „ოკნომ“ დაადგინა, ქორწინებამდე ის ავსტრიევსკაიას გვარს ატარებდა და ვასილის დედისგან სამი სახლის მოშორებით ცხოვრობდა. გამოძიების თანახმად, ცოლ-ქმარმა პოლიშჩუკებმა მოიფიქრეს, ადგილობრივ სოფლებში მოეძებნათ მამაკაცები, რომლებსაც არ ჰყავდათ პირველი რიგის მემკვიდრეები და რომლებთანაც ფიქციური ქორწინების გაფორმება იქნებოდა შესაძლებელი. 24 წლის ვიპრიცკიხი იდეალური კანდიდატი იყო, რადგან ის, როგორც ჩანს, არსად მუშაობდა და მემკვიდრეები არ ჰყავდა. მიუხედავად იმისა, რომ ვასილი დედასთან ცხოვრობდა, ქალს მის ქონებაზე არანაირი უფლება არ ჰქონდა, რადგან მას 2014 წლიდან ჩამოერთვა მშობლის უფლებები. 2017 წელს სასამართლომ ელენა ვიპრიცკიხს 70-საათიანი სავალდებულო შრომა მიუსაჯა 500 ათას რუბლზე მეტი ოდენობის ალიმენტის დავალიანების გამო.
- „რამდენადაც ვიცი, ასე დაარწმუნეს“, - ამბობს ვიპრიცკიხის კიდევ ერთი ნაცნობი ინტერნატიდან. - უთხრეს, დაქორწინდი და შენი ცოლი დედაშენს ფულს მისცემს ხოლმე და, საერთოდ, მიხედავს, დაეხმარებაო. ხომ გესმით, ცუდი ფული არ არის - 200 ათასი დვორიანკისთვის ლამის მთელი ქონებაა. ცოლსაც ეყოფა და დედასაცო. ამას კი, მთელი ამ ვითარების მიუხედავად, დედა უყვარდა და ეცოდებოდა. ალბათ, ყველაზე შეუმჩნეველი აირჩიეს, რომ არავის აეტეხა განგაში.“
სამხედრო კომისარიატი რუსეთში
პოლიშჩუკებმა ვიპრიცკიხი კამენ-რიბოლოვში წაიყვანეს. ის რამდენიმე დღის განმავლობაში ცხოვრობდა მათ სახლში. 2024 წლის აგვისტოში მან კონტრაქტი გააფორმა, ერთ დღეში დაქორწინდა (ფრონტზე გამგზავრების შემთხვევაში კანონი იძლევა ამის საშუალებას - რედ.), ხოლო 10 სექტემბერს საბრძოლო მოქმედებების ზონაში გაემგზავრა - მე-60 მოტომსროლელი ბრიგადა ზაპოროჟიესა და დონეცკის ოლქებში იბრძვის. მედიის ცნობით, ვიპრიცკიხის ცოლი გახდა 38 წლის ქსენია სკრიაბინა კამენ-რიბოლოვის მახლობლად მდებარე სოფელ სიბირცევოდან. ის 2015 წლიდან მუშაობდა მე-60 ბრიგადაში, 2023 წელს სერჟანტის წოდება მიიღო, ხოლო 2024 წელს - „შტაბის ოპერატიული განყოფილების მათემატიკური მოდელირების ოპერატორის“ თანამდებობა. გამოძიება მიიჩნევს, რომ სკრიაბინა ვიპრიცკიხის ხელფასს იღებდა, ასევე გააფორმა მინდობილობა და მის ნაცვლად უსურიისკში მიიღო ბინა, რომელიც კანონით ვასილისთვის იყო განკუთვნილი დედისთვის მშობლის უფლებების ჩამორთმევასთან დაკავშირებით. 1,5 მილიონი რუბლის ღირებულების ბინა მდებარეობს პატარა შენობაში, რომელიც ყოფილ საერთო საცხოვრებელს ჰგავს.
ქსენია სკრიაბინას სხვა გვარებიც ჰქონდა - ტასუნი და ანდრუშევიჩი. მედია ვარაუდობს, რომ ვიპრიცკიხამდე ის ფიქციურ ქორწინებებს აფორმებდა სამხედრო მოსამსახურეებთან. თუმცა, გაჟონილი მონაცემები ამას არ ადასტურებს: სკრიაბინას წინა გვარები დოკუმენტებში ომის დაწყებამდე დიდი ხნით ადრე ფიგურირებს. ვიპრიცკიხის შემთხვევაში სკრიაბინას და პოლიშჩუკებს, ხელფასის გარდა, ასევე შეიძლება პრეტენზია განეცხადებინათ 12 მილიონ რუბლზე სადაზღვევო კომპენსაციის სახით.
2025 წლის მარტში სისხლის სამართლის საქმის აღძვრის მომენტში ვასილი ვიპრიცკიხი ცოცხალი იყო, მაგრამ ამჟამად მისი სტატუსი უცნობია. მე-60 ბრიგადის სამხედროთა ნათესავების ჩატებში ქაოსია: ნათესავები ვერ უკავშირდებიან სამხედრო მოსამსახურეებს, არ ესმით, ცოცხალია თუ არა მათი ნათესავი. ვიპრიცკიხის და, ვერა, „ოკნოს“ ჟურნალისტის ზარებს არ უპასუხებს.
- ვნახე, რომ ვასია დიდი ხნის განმავლობაში აქვეყნებდა პოსტებს სსო-ს შესახებ, - ამბობს ვიპრიცკიხის ნაცნობი იულია. - შემდეგ კი ის გაუჩინარდა. მისმა დამ ფაქტობრივად გააჩინა ის რამდენიმე დღის წინ. ისიც დედასთან ცხოვრობდა, შემდეგ კი მას საცხოვრებელი პოკროვკაში (უსურიისკიდან 30 კილომეტრში მდებარე სოფელი - რედ.) მისცეს.
„დახმარება ქალიშვილის უნივერსიტეტში მოწყობაში“
პოლიშჩუკების წყვილის მეორე მსხვერპლი იყო 32 წლის სერგეი ივანიუკი ხოროლის რაიონის დაბა იაროსლავსკიდან. იაროსლავსკი შედარებით დიდი ურბანული ტიპის დასახლებაა (მოსახლეობა დაახლოებით 8 ათასი ადამიანია), რომელსაც სახელი საბჭოთა „მებრძოლი ათეისტების კავშირის“ ხელმძღვანელის, ემელიან იაროსლავსკის, პატივსაცემად ჰქვია. ივანიუკი სოფლის გარეუბანში, ჩვეულებრივ ხუთსართულიან პანელურ შენობაში ცხოვრობდა. გაურკვეველია, თუ როგორ შეხვდნენ პოლიშჩუკები და ივანიუკი ერთმანეთს. სერგეი ივანიუკს, სავარაუდოდ, კრიმინალური წარსული აქვს: ამ სახელისა და გვარის ადამიანი ნარკოტიკებთან დაკავშირებული მუხლით გაასამართლეს, ხოლო 2019 წელს მას ოთხი წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა მკვლელობის მუქარისა და სხეულის მძიმედ დაზიანებისთვის. სასამართლოს გადაწყვეტილებაში ნათქვამია, რომ ივანიუკის მამამ შვილს შესჩივლა, რომ მეზობელი მას ათრობდა და ასევე მას ბიდონი მოჰპარა. მამასთან ერთად ერთობლივი ნადიმობის დროს სერგეი ივანიუკმა გადაწყვიტა, შური ეძია მეზობელზე და ნაჯახით ხელში მივიდა მის სახლში. კამათის დროს ივანიუკმა ნაჯახი დააგდო, ნიჩაბი აიღო და მოწინააღმდეგეს თავში დაარტყა, რის შემდეგაც დაზარალებული გაიქცა.
ივანიუკი სასჯელს პრიმორიეს მხარის ერთ-ერთ კოლონიაში იხდიდა და რეგულარულად აგზავნიდა შუამდგომლობებს ვადამდე პირობით გათავისუფლების შესახებ, მაგრამ სასამართლო ყოველ ჯერზე უარს ეუბნებოდა. პოლიშჩუკებთან შეხვედრის მომენტში მას უკვე მოხდილი ჰქონდა სასჯელი, მამამისი კი იმ დროისთვის გარდაცვლილი იყო: სისხლის სამართლის საქმის დოკუმენტებში ნათქვამია, რომ ივანიუკს ჰყავს მხოლოდ ძმა, რომელიც პირველი რიგის მემკვიდრე არ არის. ვასილი ვიპრიცკიხის მსგავსად, პოლიშჩუკები ივანიუკს დაჰპირდნენ ზურგში სამსახურს, შემდეგ კი დააქორწინეს ნატალია სუდარევაზე, უსურიისკში „თავდაცვის სამინისტროს 125-ე საფინანსო-ეკონომიკური სამსახურის“ თანამშრომელზე. სუდარევა ვასილი ვიპრიცკიხსაც დაეხმარა ფინანსური დოკუმენტების გაფორმებაში. 2025 წლის 13 იანვარს მან ივანიუკთან ქორწინება გააფორმა, დაარწმუნა ის, რომ ამ გზით ფულის დაზოგვაში დაეხმარებოდა, თვითონ კი ომის ვეტერანის შეღავათებით ისარგებლებდა და ქალიშვილს უნივერსიტეტში მოაწყობდა.
ივანიუკმა კონტრაქტი გააფორმა და არტილერისტებთან აღმოჩნდა, მაგრამ ფრონტის ხაზამდე ვერ მიაღწია. გამომძიებლის დადგენილებაში ნათქვამია, რომ ალექსანდრ პოლიშჩუკმა თავისი კავშირების გამოყენება სცადა, რათა სერგეი მოიერიშე ასეულში გაეგზავნათ. 2025 წლის თებერვლიდან თავად პოლიშჩუკსაც ივანიუკის ანალოგიური თანამდებობა ეკავა თვითმავალი ჰაუბიცების საარტილერიო ოცეულში, მაგრამ რატომღაც ის საბრძოლო მოქმედებების ზონაში არ გაუგზავნიათ.
ომის მომხრე ტელეგრამის არხები ხელბორკილებიანი ალექსანდრ პოლიშჩუკის ფოტოს აქვეყნებენ. ჯგუფის სხვა წევრების დაკავების შესახებ ინფორმაცია არ არსებობს. სერგეი ივანიუკი, სავარაუდოდ, მიხვდა თაღლითობას და ნატალია სუდარევას თავის ანგარიშზე წვდომა დაუბლოკა. ივანიუკის დაღუპვის შესახებ საჯაროდ არ გამოცხადებულა. ვერ მოხერხდა იმის გარკვევა, სად არის და რა სჭირს მას.
2024 წლის აპრილში პრიმორიეში მსგავსი დანაშაულისთვის კიდევ ერთი ცოლ-ქმარი დააკავეს. პროკურატურის ცნობით, მათ დაარწმუნეს მათ აგარაკზე მცხოვრები 46 წლის ხელოსანი, რომ 63 წლის ნაცნობზე დაქორწინებულიყო. მამაკაცი შემდგომში დაიღუპა და წყვილმა შეძლო „დაკრძალვის თანხის“ უმეტესი ნაწილის მიღება.
„რატომ ერევიან ოჯახურ ურთიერთობებში?“
მსგავსი შემთხვევები სრულიად სხვადასხვა რეგიონებში გვხდება.
Baza იტყობინება, რომ 2025 წლის მაისში ხანტი-მანსიისკში სამი მამაკაცისა და ერთი ქალის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის საქმე აღიძრა. გამომძიებლების თქმით, ერთ-ერთი ეჭვმიტანილი პოლიციაში მუშაობდა და მონაცემთა ბაზებში ეძებდა ინფორმაციას მარტოხელა მამაკაცების შესახებ, რომლებიც რთულ ფინანსურ მდგომარეობაში იმყოფებოდნენ. ჯგუფის წევრი ქალი მათ აცნობდა თაღლითობაში მონაწილე ქალებს, შემდეგ კი არწმუნებდა მათ, დაედოთ კონტრაქტი სამხედრო სამსახურის თაობაზე, თან ისე, რომ ცოლზე გაეფორმებინათ მინდობილობა კომპენსაციის მისაღებად.
ეჭვმიტანილებმა უკრაინაში საომარი მოქმედებების პერიოდში დააქორწინეს ოთხი სამხედრო მოსამსახურე, რომლებიც მოგვიანებით დაიღუპნენ. გამოცემა Neft-ის ცნობით, თაღლითების მსხვერპლნი იყვნენ ნიჟნევარტოვსკის მაცხოვრებლები, რომლებიც დაბადებული იყვნენ 1981, 1970 და 1976 წლებში. თუმცა, შესაძლოა, სხვა დაზარალებულებიც არსებობდნენ.
აგვისტოში, ე.წ. „სამხედრო კორესპონდენტი“ რომან ალიოხინი იტყობინებოდა, რომ ბურიატიაში სამხედრო ჰოსპიტალში ექთანმა ხუთჯერ იქორწინა მძიმედ დაჭრილ ომის ვეტერანებზე, რათა მოგვიანებით ანაზღაურება მიეღო. მას ქალის ვინაობა არ დაუსახელებია. ადვოკატმა ულან-უდედან, ვიქტორ ეგოროვმა, თქვა, რომ „ქალიშვილი მორალურად არ იყო შესაბამის დონეზე“, მაგრამ მისი სისხლისსამართლებრივი დევნის საფუძველი არ არსებობდა.
„არ მესმის, რა სურთ ომის კორესპონდენტებს ექთნისგან? რატომ ტეხენ აურზაურს და ერევიან ოჯახურ ურთიერთობებში, რომლებიც მათ საერთოდ არ ეხებათ? როდესაც ჯარისკაცმა და ექთანმა ქორწინება მმაჩის ოფისში ან უფლებამოსილი პირის მეშვეობით დაარეგისტრირეს, დარწმუნებული ვარ, რომ არ ყოფილა იძულება, მოტყუება, ძალადობა, ყველაფერი ნებაყოფლობით და ურთიერთშეთანხმებით იყო“, თქვა ეგოროვმა.
ყოველთვის ვერ ხერხდება ურთიერთშეთანხმებით გაფორმებული ქორწინების ფიქციურობის დამტკიცება. ხაკასიაში დედამ სცადა რძლისთვის წაერთმია კომპენსაცია შვილის დაღუპვის შემდეგ. მან სარჩელში განაცხადა, რომ ქორწინება დაიდო მისი შვილის ფრონტზე წასვლამდე ცოტა ხნით ადრე, როდესაც საქმრო სასჯელაღსრულების კოლონიაში იმყოფებოდა. თუმცა, მოსამართლემ გადაწყვიტა, რომ ქორწინება ნამდვილი იყო, რადგან ქალს პატიმრობაში მყოფი მომავალი ქმრისთვის ამანათები მიჰქონდა და მასთან ურთიერთობა ჰქონდა დოკუმენტებზე ხელმოწერამდე დიდი ხნით ადრე.
„შავი ქვრივების“ პასუხისმგებლობის შესახებ კანონპროექტის ეფექტიანობისა თავად რუსეთის ხელისუფლებაშიც კი არ სჯერა. სახელმწიფო დუმის დეპუტატის, ნინა ოსტანინას თქმით, ფიქციური ქორწინებების წინააღმდეგ ბრძოლა შეიძლება მხოლოდ „საზოგადოებრივი კრიტიკით“, კანონით კი „შეუძლებელია უზნეობის საკითხების მოგვარება“.